یکی از بیماری هایی که اکثر افراد به خصوص کودکان را درگیر خود می کند ، تنبلی چشم است که باید در همان دوران اولیه جدی گرفته شود چرا که ممکن است در ادامه به یک بیماری دائمی در افراد و حتی کودکان تبدیل شود و به همین دلیل توضیحاتی در مورد این بیماری به شما ارائه می دهیم.

تنبلی چشم

تنبلی چشم یک نوع بیماری می باشد که معمولا سیستم بینایی بدن را درگیر می کند و باعث کاهش بینایی در چشم افراد می شود که در اکثر موارد این بیماری یک چشم را تحت شعاع خود قرار می دهد اما در بینایی هر دو چشم تاثیر منفی می گذارد و این بیماری معمولا در کمین کودکان و نوزادان است.
معمولا کودکان در یک دوره ی خاص از ضعف چشم خود رنج می برند که عمدا بر اثر تنبلی چشم می باشد که در صورت عدم درمان باعث ضعف های خفیف و گاها شدید در چشم ها می شود که دیگر قابل جبران نخواهد بود.
تنبلی چشم عوارض ظاهری در چشم ایجاد نمی کند و زمانی در افراد رخ می دهد که عصب های بین مغز و چشم به خوبی با هم ارتباط برقرار نکنند و منجر به ضعف در چشم می شود.

نشانه های تنبلی چشم

درست است که گفته شد تنبلی چشم به صورت ظاهری قابل تشخیص نیست اما در طولانی مدت عوارض را در چشم ها پدید می آورد. از عوارض تنبلی چشم می توان به موارد زیر اشاره کرد :
1. منحرف شدن چشم ها به طرفین به صورت شدید
2. از بین رفتن هماهنگی چشم ها با هم
3. قدرت تشخیص عمق را تضعیف می کند
و در آخر باید گفت که این عوارض و نشانه ها در یک چشم ظاهر می شود اما قدرت بینایی هر دو چشم را کاهش می دهد و در آن اختلال ایجاد می کند.

زمان مراجعه به پزشک چه زمانی است؟

بهترین زمان برای مراجعه به پزشک برای درمان بیماری چشم کودکان از زمان تولد تا شش سالگی می باشد و همچنین افرادی که سابقه ی این گونه بیماری هایی دارند باید برای فرزندان خود به پزشک مراجعه کنند.
زمانی که به پزشک مراجعه می کنید پزشک معالج علاوه بر معاینات و توضیح مختصری در مورد هزینه عمل تنبلی چشم و بسته به ضعف چشمان فرزندتان پزشک یک دوره ی خاصی برای او مشخص می کند که در اکثر موارد با این اقدامات این بیماری درمان شده است.

علت های تنبلی چشم

در عواملی که باعث تنبلی چشم در افراد می شود سه مورد آن ها بسیار مهم می باشد که توضیح مختصری در مورد آن ها می دهیم.
1. استرابیسم
یکی از اصلی ترین عوامل در بیماری چشم در افراد استرابیسم می باشد و باید گفت استرابیسم باعث به هم خوردن تعادل نگهداری ماهیچه ی چشم می شود و باعث منحرف شدن چشم به داخل یا بیرون می شود و همچنین هماهنگی بین دو چشم را از بین می برد.
2. محرومیتی
زمانی که در چشم های افراد لکه های تار وجود دارد محرومیت به وجود می آید و در ادامه باعث آب مروارید و تنبلی چشم می شود و علاوه بر این ها در کودکان و نوزادان شامل کاهش دید نیز می شود.
3. انکساری
این بیماری نسبت به دو حالت دیگر کمتر اتفاق می افتد و از تفاوت زیاد قدرت دید در هر دو چشم پدید می آید.

تنبلی چشم چگونه به وجود می آید؟

این نوع بیماری از آن دسته از بیماری هایی می باشد که جنبه ی وراثتی دارد.
تنبلی چشم در کودکان بسیار رواج دارد و کودکانی که به صورت نارس به دنیا می آیند و یا در زمان تولد وزن کمی دارند بیشتر در معرض این بیماری اند و در بین آن ها نیز بسیار شایع می باشد.

آنچه در مورد تنبلی چشم باید بدانید

چشم یکی از اصلی ترین اعضای بدن می باشد و در صورت بروز مشکلی در چشمانتان باید به سرعت به پزشک مراجعه کنید و همچنین باید در مورد این بیماری اطلاعاتی داشته باشید که در ادامه به آن می پردازیم.
1. برای داشتن اطلاعات بیشتر باید فهرست کاملی از انواع مشکلات و بیماری های چشمی تهیه کنید تا بتوانید در زمان مناسب از آن استفاده کنید.
2. یک فهرست از داروهایی که برای درمان بیماری های چشم مناسب است تهیه کنید و بهتر است که این فهرست زیر نظر متخصص چشم پزشک تهیه شده باشد.
3. حال که فهرست دارو ها را تهیه کرده اید به یاد داشته باشید که نام دارو هایی که به آن حساسیت دارید یا در زمان مصرف برایتان مشکل پیش می آید را یادداشت کنید.
4. سابقه های بیماری افراد خانواده خود را در زمینه ی چشم بنویسید.
5. زمانی که نوبت دکتر می گیرید باید قبل از مراجعه سوالات خود را یادداشت کنید تا که هیچ موردی را از قلم نیاندازید.
6. در زمانی که فرصتی دارید در مورد تنبلی چشم هر چه می توانید اطلاعات کسب کنید و از خواندن روزنامه ها و بروشور ها خودداری نکنید.

عوارض تنبلی چشم

همان طور که در قبل اشاره شد تنبلی چشم در ابتدا فقط باعث ضعف در بینایی می شود و عوارض آن در ظاهر فرد دیده نمی شود اما اگر این بیماری درمان نشود در طولانی مدت باعث ضعف های شدید در چشم می شود و این مشکلات در هر فردی با هر رده ی سنی پیش می آید.

در زمان قبل، حین و بعد از عمل کاتاراکت از دارو های مختلفی از جمله آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد التهابی استروئیدی و غیراستروئیدی، مسکن ها و ... استفاده می شود. در ادامه درباره نقش داروهای غیر استروئیدی در عمل کاتاراکت بیشتر توضیح خواهیم داد.

کاتاراکت (آب مروارید) 

آب مروارید یا کاتاراکت عبارت است از کدورت یا مات شدن عدسی چشم که ممکن است در هر سنی در یک یا دو چشم و به علل مختلفی دیده شود. بر اساس ناحیه ای از عدسی چشم که گرفتار شده است سه نوع شایع کاتاراکت عبارت اند از: هسته ای، قشری و تحت کپسول خلفی. شدت اختلال بینایی بستگی به اندازه، تراکم و محل آن در عدسی دارد. از تظاهرات بالینی کاتاراکت می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. تاری دید بدون درد
2. فرد حس می کند محیط اطرافش تار شده و عینک او نیاز به پاک کردن دارد.
3. تغییر رنگ ها
4. کاهش میزان دقت بینایی

مواردی که به آنها اشاره شد بخشی از علائمی می باشد که فرد مبتلا به آب مروارید حس خواهد کرد.

نقش دارو های غیر استروئیدی در عمل کاتاراکت

قبل از ترخیص بیمار، نکات ضروری در خصوص مراقبت از چشم، استفاده صحیح از دارو ها، علائم بروز عوارض بعد از عمل و دستیابی به مراقبت های فوری به صورت کتبی و شفاهی به وی گوشزد گردد که آنها را در غالب دستورات عمل بیان می نمایند. به بیمار شرح داده می شود که پس از انجام عمل، درد مختصری دارد و می تواند در صورت لزوم از ضد درد های ضعیف تجویز شده از جمله استامینوفن استفاده نماید از نقش داروهای غیر استروئیدی در عمل کاتاراکت و کاهش التهاب پس از عمل نمی توان به سادگی گذر کرد، در نتیجه از ضد التهاب ها و آنتی بیوتیک ها به صورت قطره و پماد قطعا استفاده خواهد شد.

آشنایی با انواع داروهای غیر استروئیدی در عمل کاتاراکت 

دارو های ضد التهابی را می توان به دو دسته استروئیدی (کورتونی) و غیر استروئیدی (غیر کورتنی) تقسیم بندی کرد. نقش داروهای غیر استروئیدی در عمل کاتاراکت، کاهش التهاب، درد و تب احتمالی می باشد. انواع دارو های غیر استروئیدی شامل موارد ذیل می باشند: 

• دیکلوفناک
• آسپرین
• ایبوپروفن
• پیروکسیکام
• سلکوکسیب

توجه داشته باشید که قبل از انجام عمل در صورت وجود هرگونه بیماری زمینه ای به چشم پزشک خود اطلاع دهید. نقش داروهای غیر استروئیدی در عمل کاتاراکت بسیار مهم می باشد اما در صورت وجود بیماری قلبی-عروقی، وجود هرگونه زخم گوارشی از قبیل زخم معده، احتمال خونریزی ضمن عمل باید از مصرف دارو های غیر استروئیدی در عمل کاتاراکت پرهیز کرد. همچنین اگر چنان چه داروی خاصی از جمله وارفارین مصرف می کنید نیز باید به منظور جلوگیری از بروز هرگونه تداخل دارویی به پزشک و یا پرستار خود اطلاع دهید. 

درمان جراحی کاتاراکت 

به منظور درمان طبی آب مروارید، دو روش پیشگیری و جراحی وجود خواهد داشت. از روش های پیشگیری می توان به کنترل قند خون در افراد دیابتی، کنار گذاشتن دخانیات از جمله سیگار، استفاده از عینک های آفتابی طبی اشاره کرد. به طور معمول در صورتی که اختلال بینایی بیمار در حدی نباشد که مانع از انجام دادن فعالیت های عادی وی شود، جراحی انجام نمی گردد. بنابراین وضعیت دید و سطح عمل کرد بیمار، معیار های اولیه تصمیم گیری برای عمل جراحی محسوب می شوند. عمل کاتاراکت از جراحی های شایع می باشد که معمولا به صورت سرپایی انجام شده و بیمار 30 دقیقه پس از جراحی می تواند ترخیص شود. معمولا این عمل جراحی با ایجاد بی حسی موضعی، برش زخم کوچک ( برش شفاف در قرنیه) و طراحی لنز و جایگذاری عدسی های دقیق و حساس صورت می گیرد. نقش داروهای غیر استروئیدی در عمل کاتاراکت معمول می باشد اما با وجود عارضه های بیشتر دارو های استروئیدی، کارایی آنها در ضمن عمل بیشتر می باشد.

آستیگمات چشم کودک، بیماری است که چشم کودکان را اذیت می کند و باید والدین نسبت به درمان سریع آن اقدام نمایند. آستیگمات چشم کودک اگر شدید شود باید با روش هایی همچون عینک یا جراحی آن را درمان کرد. برای آشنایی با آستیگمات چشم کودک و روش های درمان آن با این مقاله همراه شوید.

آستیگمات چشم کودک

این بیماری که نام دیگر آن اختلال در قدرت انکساری چشم است، باعث می شود کودک وقتی به چیزی مانند خط های دوار نزدیک به هم نگاه می کند، چشمانش اذیت می شود و همین باعث آزار کودک است. این بیماری عارضه ای ندارد و با عینک حل می شود و نباید نگران آن باشید. اگر این بیماری قبل از سه سالگی رخ داد نباید زیاد نگران آن باشید و اگر خیلی شدت آن شدید بود، بعد از سه سالگی می توانید آن را درمان کنید. اگر آستیگمات چشم کودک بیش از شماره یک باشد باید حتما کودک از عینک استفاده کند در غیر این صورت باعث تنبلی چشم کودک می شود. در واقع عینکی که برای کودک تجویز می شود باعث می شود کودک دیدی واضح پیدا کند و همه چیز را واضح ببیند. پس در تمامی ساعاتی که کودک بیدار است باید از عینک استفاده کند.

علائم آستیگمات چشم کودک

این بیماری علائمی دارد که در صورتی که در کودکتان مشاهده نمودید، سریعتر او را درمان نمایید. کودکانی که این بیماری را دارند برای بهتر دیدن چشمان خود را تنگ می کنند . یکی دیگر از علائم این بیماری این است که چشمان کودک دارای آبریزش می شود. همچنین گاهی چشمان این گونه کودکان نسبت به نور و مخصوصا نور آفتاب حساسیت دارند. اما گاهی ممکن است کودکان مبتلا به آستیگمات هیچ یک از این علائم را نداشته باشند اما علائم دیگری را از خود بروز دهند. مثلا کودک اشیا را به چشمان خودش نزدیک تر کند تا آن را بهتر ببیند یا ممکن است شکاف پلکی خود را تنگ تر کند و یا سرش را به اجسام نزدیک کند. همه اینها علائمی هستند که بیماری آستیگمات را در کودک نشان می دهند و باید این علائم را جدی بگیرید و به چشم پزشک متخصص مراجعه نمایید تا کودکتان را هر چه زودتر درمان نمایید.

روش های درمان آستیگمات چشم کودک

بیماری آستیگمات در کودکان زیر سه سال همانگونه که گفته شد اگر درمان نشود، شانس درمان این بیماری در سنین بالاتر وجود دارد که معمولا با تجویز عینک این کار انجام می شود. اما زدن عینک ممکن است این بیماری را درمان نکند و سالیان پس از استفاده از عینک نیز شماره آستیگمات چشم کودک هیچ تغییری نکند. حتی ممکن است شدت آستیگمات نیز بیشتر شود و نمره چشم نیز بیشتر شده و در برخی موارد کمتر شود. اما مصرف ویتامین A در درمان این بیماری بسیار موثر است. ویتامین A در موادی مانند اسفناج، هویج و کدو وجود دارد. همچنین برخی از ورزش های چشم نیز برای درمان این بیماری بسیار موثر هستند. برای اینکار کودک باید انگشت شصت خود را به فاصله ده سانتی متر دورتر از بینی خود قرار دهد و انگشت را تا جایی که می تواند و می بیند بالا ببرد. سپس دو ثانیه مکث کرده و سپس انگشت را به سر جای اولش برگرداند و این تمرین را به مدت دو دقیقه و در هفته دو الی چهار بار باید انجام داد. روش های دیگری مانند لنز و عمل جراحی برای کودکان قابل استفاده نیست. زیرا چشم کودک تا 18 سالگی شکل نمی گیرد بنابراین اگر چشم آستیگمات کودک تا بزرگسالی بهبود نیافت، بهترین راه جراحی چشم است که در 98 درصد بیماران به بهبودی کامل می انجامد.

علل بروز آستیگمات چشم در کودکان

شاید برای برخی نیز این سوال پیش بیاید که در کودکان علت بوجود آمدن این عارضه چیست. در پاسخ باید گفت که کودکانی که به این بیماری مبتلا هستند، به دلیل وراثت و ژنتیک به این بیماری دچار شده اند. قرنیه چشم این کودکان حالت ناصافی دارد در صورتیکه در کودکان سالم اگر به قرنیه چشم آنها نگاه کنید، حالت کاملا صافی دارد.

بیماری نیستاگموس چیست؟ انواع بیماری نیستاگموس چه می باشد؟ حرکات چشم در این بیماری چگونه صورت می پذیرد؟ شایع‌ ترین انواع بیماری نیستاگموس کدام ؟ اگر این سوال ها جزو سوال های پیش آمده برای شما باشد نیز در ادامه این مقاله با ما همراه باشید که می خواهیم جواب این سوال ها را مورد بررسی قرار دهیم.

بیماری نیستاگموس چیست؟

شاید برای شما هم تاکنون پیش آمده که نام بیماری نیستاگموس را شنیده باشید و پرسیده باشید بیماری نیستاگموس چیست؟ توجه داشته باشید به طور کلی این بیماری مرتبط با چشم است و عملا به حرکت ناگهانی و غیر ارادی چشم ها دودوئک یا نیستاگموس گفته می شود. به طور کلی می‌توان گفت که این امر به دلیل نگاه به سمت ویژه‌ تشدید می‌شود و در بسیاری از موارد دو چشم را گرفتار می کند. توجه داشته باشید که این بیماری غیر ارادی و سریع چشم ها ممکن است به صورت افقی یا عمودی یا چرخشی و یا ترکیبی از آنها باشد که در بعضی مواقع ممکن است این بیماری باعث مشکلات بینایی شود. در این بین از مهمترین علت های ابتلا به این بیماری می توان به ضعیف بودن کنترل مغزی حرکت های چشم اشاره کرد که منجر به ناتوانی در نگاه کردن ثابت می شود. همچنین به ندرت نیز دیده می شود که این بیماری به علت تومورهای مغزی و اختلالات عصبی شدید رخ می دهد.

انواع حالات در بیماری نیستاگموس چیست؟

آیا می خواهید بدانید که انواع حالات در بیماری نیستاگموس چیست؟ توجه داشته باشید که به طور کلی نیستاگموس به دو روش دسته بندی می شود که نوع اول آن بر اثرات جهش چشم که به صورت عرضی، عمودی، چرخشی یا آونگی حرکت می‌کند دسته بندی می شود. همچنین مهمترین مواردی که باعث بروز بیماری نیستاگموس شده است، موجب می‌شود که دو دسته دودوئک به وجود بیاید. مثلا فیزیولوژیکی که دسته اول است با تحریکات خاصی ایجاد شده است. نوع دوم این بیماری که پاتولوژیک نام دارد با ایجاد اختلالات دستگاه تعادلی مرکزی و با مصرف الکل ها و برخی داروها که موجب آسیب به رگ های مغزی و مشکلات مادرزادی می شود که در نهایت بیماری نیستاگموس در فرد بروز می کند.

درمان بیماری نیستاگموس

افرادی که به بیماری نیستاگموس دچار هستند در بسیاری از مواقع سوالی که برای آنها پیش می آید این است که درمان بیماری نیستاگموس چیست؟ توجه داشته باشید که در صورت وجود این بیماری اولین اقدامی که باید انجام دهید ارزیابی کامل چشم های شما توسط متخصص چشم می باشد که در این مرحله دکتر می‌تواند علت را تشخیص دهد و به درمان آن بپردازد. در این بین گاهی با برطرف کردن علت می‌توان بیماری نیستاگموس را درمان نماید. البته توجه داشته باشید که نیستاگموس غالبا دائمی است اما می توان با استفاده از عینک و وسایل کمک کننده کاهش بینایی را بهبود بخشید. در اینجا اگر چشم فرد در جهت ویژه ثابت بماند معمولا استفاده از عینک های منشوری یا جراحی عضلات چشم می تواند بهبود دهنده باشد. همچنین ورزش چشمی نیز می‌تواند در کنترل نیستاگموس کمک کند.

شایع ترین نوع بیماری نیستاگموس

نیستاگموس حرکتی یکی از شایع ترین انواع این بیماری است که معمولا از حدود ۶ هفتگی تا سن 3 ماهگی آغاز می شود که در این بین ممکن است اعضای دیگر خانواده نیز دچار حرکات چشمی غیر طبیعی باشند. همچنین توجه داشته باشید که غالب این نوع بیماری نیستاگموس با نگاه کردن بسیار نزدیک به اشیا یا دیدن در جهت های غیر عادی می تواند بهبود بخشیده شود. توجه داشته باشید که معمولا هیچ گونه محدودیتی در پتانسیل یادگیری افراد مبتلا به این بیماری وجود ندارد. نوع دیگر این بیماری نیستاگموس حسی است که با کاهش بینایی همراه است و در سنین ۶ تا ۸ هفتگی شروع می شود که در آن حرکت چشم ها گاه تند و گاه کند می شود. در این بیماری اغلب چشم ها به طرف بالا می چرخند و پلک ها نیز ممکن است تکان بخورند توجه داشته باشید که گاهی بهبود بینایی چشم در این بیماری امکان پذیر می باشد.

بیماری نوریت نور یکی از بیماری های شایع چشمی است که عصب بینایی را درگیر می کند. این بیماری به صورت معمول با مصرف داروی استروئید خوراکی بهبود می یابد. برای آشنایی با بیماری نوریت نور و نحوه درمان آن با این مقاله همراه شوید.

بیماری نوریت نور

بیماری نوریت نور یکی از بیماری های چشمی است که نام دیگر آن التهاب عصبی بینایی است. این بیماری باعث کاهش دید، ایجاد درد به هنگام حرکت دادن چشم ها، حساسیت چشم ها به نور و ایجاد فشار در چشم ها می شود. در اثر این بیماری رشته های عصبی که تصاویر را از چشم به مغز می فرستند، ملتهب می شوند. این بیماری در برخی از موارد باعث التهاب و آسیب دیدگی به عصب مغز و ستون فقرات می شود. این بیماری بیشتر در افرادی که مبتلا به بیماری ام اس هستند، دیده می شود. همچنین این بیماری در افراد با سن بین 20 تا 40 سال و خانم ها بسیار شایع تر است.

علائم بیماری نوریت نور

شایعترین علامت این بیماری در مبتلایان به آن، احساس درد در چشم ها است که این درد با حرکت دادن چشم ها بیشتر هم می شود و فرد حس می کند یک درد نهفته در پشت چشم هایش وجود دارد. دومین علامت این بیماری، نابینایی و کاهش دید در بیمار است. این نابینایی و کاهش دید در ساعاتی از روز و یا چندین روز تکرار می شود.انجام تمرین های ورزشی و دوش آب گرم می تواند این کاهش دید را بیشتر نماید. در برخی از افراد شدت بیماری به گونه ای است که باعث نابینایی کامل شخص می شود. از دیگر علائم این بیماری احساس کوررنگی در فرد مبتلا است که احساس می کند شدت برخی از رنگ ها کم و زیاد می شود. همچنین در برخی از افراد حالت نورهای چشمک زن را مشاهده می کند که البته این مورد در تعداد کمی از بیماران رخ می دهد.

درمان بیماری نوریت نور با استروئید

این بیماری در بیشتر موارد به خودی خود درمان می شود. اما اگر بیماری درمان نشود، سوالی که بسیاری از افراد دارند این است که آیا این بیماری با استروئید درمان می شود یا نه. در پاسخ باید گفت که بله، داروهای استروئیدی برای درمان بیماری نوریت نور تاثیرات مثبتی دارد و از این رو پزشک متخصص چشم معمولاً از این دارو استفاده می کند. داروهای استروئیدی برای اینگونه از بیماران با تزریق معمولا انجام می گیرد و به کاهش التهاب عصبی بینایی کمک می کند، اما داروهای استروئیدی به برگشت بینایی کمکی نخواهند کرد. در این بیماران باید داروهای استروئیدی به مدت سه روز متوالی تزریق شود و به مدت یازده روز بیمار از داروهای استروئیدی خوراکی استفاده نماید. اگر داروهای استروئیدی نتواند به درمان بیماری کمک کند باید از تبادل پلاسما استفاده کرد تا فرد بینایی خود را بدست آورد.  داروهای استروئیدی خود دارای عوارضی هستند که ممکن است به سلامت شخص ضربه وارد نماید. مصرف داروهای استروئیدی باعث می شود که سیستم ایمنی بدن تحت تاثیر قرار گیرد و ممکن است باعث ایجاد عفونت در بدن شود و اگر مصرف داروهای استروئیدی بیشتر طول بکشد، به نازک شدن استخوان ها ، مشکلات معده، افزایش وزن و بی خوابی منجر می شود.

عوارض بیماری نوریت نور

این بیماری اگر به موقع تشخیص داده نشده و درمان نشود، عوارض بسیار زیادی دارد. از عوارض شایع این بیماری می توان به موارد ذیل اشاره نمود.
آسیب دیدگی عصب اپتیک: این بیماری باعث می شود که افرادی که حداقل یک دوره کوتاه به این بیماری مبتلا بوده اند، عصب های بینایی آنها به صورت دائمی دچار آسیب دیدگی  می شوند که ممکن است هیچگونه علامتی نیز نداشته باشد.
کاهش دقت بصری: افرادی که به این بیماری دچار هستند، دچار کاهش دید می شوند البته بعد از درمان، این کاهش دید باز می گردد اما در برخی از افراد کم کم این بیماری علاوه بر کاهش دید باعث کور رنگی در این دسته از افراد نیز می شود. در تعداد کمی از افراد مبتلا به این بیماری گاهی این کاهش دید و نابینایی حتی پس از درمان نیز ادامه پیدا می کند .

بیماری ام اس بیماری مزمنی است که بر سیستم عصبی مرکزی مستقیما اثر می گذارد. علائم بیماری ام اس را می توان کاهش حافظه، سرگیجه، اختلالات جنسی و افسردگی اشاره نمود. درمانی قطعی برای بیماری ms کشف نشده است اما بسیاری از داروها در بهبود نسبی و یا کم کردن علائم ام اس مورد استفاده قرار می گیرد این بیماری روی عملکرد بسیاری از قسمت های بدن بیمار تاثیر می گذارد چشم یکی از اعضایی است که بیماری ام اس بیشترین اثر را بر روی آن می گذارد.

اثرات کلی بیماری ام اس بر چشم

ms به دلیل آسیب شدید به غلاف میلین و در نتیجه اختلال در ارتباط بین اعصاب و مغز رخ می دهد. این اتفاق نوعی فروپاشی در ارتباط مغز و عصب است به همین دلیل عوارض روانی و جسمی زیادی بر زندگی مبتلایان به ام اس می گذارد مشکلات چشم شایع ترین نوع از این مشکلات است. نام کامل ms "مولتیپل اسکلروزیس " است. بیماری ام اس فرم های مختلفی دارد شیوع آن در زنان بیشتر از مردان است و از سن خاصی علایم خود را نشان می دهد که اغلب با اختلال در بینایی شروع می شود.

اختلال در دید رنگی در مبتلایان به بیماری  ام اس

اعصاب چشم با انتقال نور و تصویر به مغز نقش موثری در تشخیص رنگ دارند، یکی از مسائلی که برای بیماران مبتلا به ام اس پیش می آید دید خاکستری است اختلال در دیدن از علایمی است که معمولا زمان طولانی فرد با آن درگیر خواهد بود.

علائم التهاب عصب بینایی در بیماران مبتلا به ام اس

دوبینی از علائمی است که دلیل آن التهاب محدوده ای از مغز که حرکات چشم را کنترل می کند، می باشد. التهاب عصب مخصوص چشم امری ست که جدا از التهاب بخش عصبی مرکزی رخ می دهد، منجر به درد در کره چشم می شود این موضوع با علایمی چون بیرون زدگی (ملتهب شدن) مویرگهای خونی درون کره چشم خود را نشان می دهد.
دوبینی به صورت ناگهانی در این افراد رخ می دهد و فرد را دچار تاری دید و درد چشم و کاهش تمرکز می کند. التهاب عصب بینایی علاوه بر ایجاد عدم تعادل در فرد منجر به دید دوتایی اشیا می شود که باعث می شود فرد حس تشخیص فضایی اشیا را از دست دهد و حفظ تعادل فرد دچار اختلال می شود. در صورت غفلت از مشکل بینایی، این مشکل دایمی و منجر به کوری مطلق در افراد مبتلا به بیماری ام اس می شود.

حرکات چشم

نیستاگموس، حرکت کنترل نشده چشم است که مردمک چشم بدون کنترل به صورت عمودی یا افقی حرکت می کند. نیستاگموس یکی دیگر از شایع ترین علامت هایی است که افراد مبتلا به ام اس با آن مواجه خواهند شد. نیستاگموس همراه با درد و شدت و ضعف خود را نشان می دهد.

نابینایی در یک چشم

نابینایی موقت که یکی از چشمها را درگیر می کند و حداقل 24 ساعت طول می کشد این موضوع نیز در اثر آسیب هایی به غلاف میلین اعصاب بینایی و غلاف میلین در مسیر اعصاب مرکزی اتفاق می افتد. دید تار، هم  یکی از علائم شایع در بیماری ام اس است که مانند نابینایی موقت یک چشم را مبتلا می کند این امر نیز به نابینایی کامل منجر می شود. این علایم معمولا با درد همراه است

درمان های مشکلات چشمی

علت بیماری ام اس به طور کامل شناخته شده نیست به همین سبب داروهایی که تجویز می شود جهت کاهش علائم بیماری است و برای بهبودی قطعی نیست. علائمی چون تاری دید و دید خاکستری بدون اقدامی برای درمانی پس از سه هفته بهبود می یابد و چندی بعد از این علایم هیچ دردی در چشم تجربه نمی شود، اما ضعف دید پیش زمینه مشکلات جدی و دایمی بینایی خواهد شد. داروهای استروئیدی به صورت خوراکی و تزریقی برای کاهش علائم بیماری ام اس وجود دارد که با مراجعه به پزشک متخصص چشم می توانید نمونه ای از آنها را دریافت نمایید.

عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه یکی از موفق ترین و بهترین عمل ها برای بیماری قوز قرنیه در بیماران است. بیماران مبتلا به این بیماری می توانند با این عمل از این بیماری سخت رهایی یابند. این بیماری که منجر به کاهش دید بیماران می شود، توانایی دید آنها را مختل کرده و مشکلات بسیاری را برایشان به وجود می آورد.

بیماری قوز قرنیه یا کراتوکونوس چیست؟

بیماری قوز قرنیه یا کراتوکونوس یک بیماری ارثی است که در سنین جوانی رخ می دهد و به تدریج پیشرفت می کند. در این بیماری قرنیه بیمار شکل برآمده ای به خود می گیرد و نازک می شود. قرنیه برآمده به شکل مخروطی تغییر شکل می دهد و همین امر بر روی توانایی دید بیمار و وضوح دید او، اثر می گذارد. این بیماری ممکن است بر روی یک چشم رخ دهد ولی اکثرا در هر دو چشم رخ خواهد داد. عمل جراحی پیوند نافذ می تواند این بیماری را بهبود ببخشد و از پیشرفت آن جلوگیری کند. این عمل بسیار حساس است و باید توسط متخصصان چشم خبره انجام شود.

علایم بیماری قوز قرنیه چیست؟

یکی از برجسته ترین علایم این بیماری، برآمده شدن شکل قرنیه و تغییر شکل مخروطی آن است. اما قبل از تشدید شدن این علایم بیمار احساس تاری دید خواهد داشت و چشم او به نور حساس خواهد شد. این بیماری با آستیگمات یا نزدیک بینی همراه است و در همه موارد بیماری، تاری دید رخ می دهد.

بهترین عمل قوز قونیه

در صورتی که این بیماری در مراحل خفیف خود باشد، راه های درمان آن بسیار ساده تر است و می توان از عینک و یا لنزهای تماسی نرم استفاده کرد. اما از آنجایی که این بیماری رو به پیشرفت است و قرنیه با مرور زمان بیشتر تغییر شکل می دهد، این درمان ها در همان مراحل اولیه کارساز خواهند بود و در مرحل بعدی باید از درمان های دیگری استفاده کرد. در مراحل بعدی بیماری از لنزهای تماسی سخت استفاده می شود که آستیگمات ناشی از این بیماری را بهبود می بخشد. قرارگیری این لنزهای سخت توسط پزشک انجام می شود زیرا کاری بسیار حساس و دشوار است.
در موارد پیشرفته تر بیماری قوز قرنیه، بیمار مجبور به عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه می شود. این عمل یکی از موفق ترین و رایج ترین عمل های پیوند قرنیه است. در بسیاری از بیمارستان ها این عمل با نام عمل بیومکانیک قرنیه پیوندی پس از پیوند نافذ در قوز قرنیه شناخته می شود و عمل بسیار موفقی بوده است.

موفقیت عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه

عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه یکی از بهترین عمل های بهبود عیوب انکساری است. موفقیت این عمل با بکارگیری روش های پیشرفته پزشکی تا 95 درصد است. به دلیل اینکه در قرنیه انسان رگ های خونی وجود ندارد، موفقیت عمل بیومکانیک قرنیه به بالای 90 درصد می رسد و واکنش های ایمنی بیمار همچون پس زدن پیوند کمتر رخ خواهد داد. از عوامل موفقیت عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه، می توان به طبیعی و یکسان بودن ضخامت قرنیه چشم و عدم التهابات و تورم های داخل چشم اشاره کرد. علاوه بر این، در حین عمل، اختلالات اشکی و پلکی نیز در چشم رخ نخواهد داد.
عمل پیوند قرنیه در ایران، برای اولین بار در سال 1330 انجام شد و پس از آن پیشرفت هایی در این علم صورت گرفت تا به عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه تکامل یافت. عمل پیوند نافذ در قوز قرنیه یکی از بهترین روش های درمانی برای بازیابی دید چشم فرد بیمار است. با این عمل می توان از نازک شدن پیشرونده قرنیه جلوگیری نمود و این بیماری را درمان نمود.دکتر متخصص ما با به کارگیری بهترین و جدیدترین روش های درمانی در عمل پیوند قوز قرنیه، عیوب انکساری شما را رفع می کند و وضوح دید شما را بهبود می بخشد. تنها کافی است به سایت ما مراجعه کنید و با شماره تماس های درج شده در سایت، تماس حاصل فرمایید.

چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان تفاوت های زیادی با هم دارند. این تفاوت ها دلایل خاص خود را داشته و بنابراین پزشک می بایست با توجه به سن فرد، معاینه خاصی را انجام دهد. شما در این مقاله با دلایل تفاوت چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان آشنا خواهید شد.

چشم پزشکی کودکان

اگر شما هم کودکی در منزل دارید، شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که مجبور شوید به یک چشم پزشک مراجعه کرده تا کودک تان را معاینه کند. اگر خوب دقت کرده باشید، نحوه معاینه و چشم پزشکی کودکان با بزرگسالان به کلی متفاوت است. مخصوصا این تفاوت در کودکانی که سن کمتری دارند و یا نوزادان بیشتر به چشم می خورد. اما چرا شرایط این گونه است و پزشک برای معاینه کودکان باید از روش های خاصی استفاده کند که با روش معاینه بزرگسالان متفاوت است؟ شاید در نگاه اول بگویید به خاطر بی قراری نوزادان و ترس شان این اتفاق می افتد و کودک به پزشک اجازه معاینه را نمی دهد و در نتیجه شرایطی پیش می آید که پزشک معالج تصمیم می گیرد از روش های خاص تری برای چشم پزشکی کودکان استفاده کند. در رابطه با این دیدگاه باید عرض کنیم که بله این مورد می تواند یکی از دلایل تفاوت در چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان باشد، اما همه آن نیست. در ادامه بیشتر با این دلایل آشنا خواهید شد.

دلایل متفاوت بودن چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان

به طور کلی دلایل بسیاری برای وجود تفاوت در چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان وجود دارد. اولین و مشخص ترین تفاوتی که بین کودکان و بزرگسالان در معاینه چشم پزشکی وجود دارد، تفاوت در رفتار آن هاست. معمولا کودکان کمی ترس و اضطراب دارند که همین موضوع باعث بیقراری آنها می شود. در نهایت پزشک مجبور می شود، شیوه خاصی را در معاینه کودک به کار گیرد. تفاوت دیگر تفاوت ساختمانی چشم کودکان و بزرگسالان است. چرا که تکامل بینایی در کودکان هنوز انجام نشده و معاینه کودکان به کمی سخت است. انعطاف پذیری مراکز بینایی در مغز کودکان بسیار بیشتر از بزرگسالان است. البته تفاوت های ساختمانی چشم کودکان بزرگسالان بسیار زیاد هستند. اما دلیل دیگری که باعث متفاوت بودن چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان شده است، تفاوت در نوع بیماری های کودکان و بزرگسالان است. برخی بیماری های چشمی کودکان در بزرگسالان دیده نمی شود و بالعکس و برخی بیماری ها نیز به شیوه دیگری در کودکان نمود پیدا می کند. همه این مسائل خود دلایلی هستند که پزشک بخواهد از روش های چشم پزشکی متفاوتی در معاینه کودکان استفاده کند.

تفاوت چشم پزشکی و معاینه چشم کودکان و بزرگسالان

نوع چشم پزشکی در کودکان و بزرگسالان متفاوت است. برای مثال معاینه تنبلی چشم کودکان از طریق چارت بینایی امکان پذیر بوده اما به سبب سن پایین کودک نمی توان به درستی به جواب های کودک اعتماد کرد. در این حالت برای کودکان باید از روش های معاینه بالینی استفاده کرد. تطابق چشم ها در کودکان زیاد است و همین باعث می شود، در تشخیص نزدیک بینی کودکان مشکلی به وجود آید. در این حالت باید پیش از معاینه از قطره های فلج کننده تطابق استفاده نمود. برای معاینه فشار داخل چشم نوزادان معمولا از بیهوشی های عمومی استفاده می شود. البته زمانی که کودک ناآرام است، این روش پیشنهاد می شود. همچنین تفاوت دیگری که در چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان دیده می شود، تفاوت در گرفتن نوار چشم کودکان و بزرگسالان می باشد. معمولا برای گرفتن نوار چشم از کودکان، پزشک مجبور به استفاده از داروهای خواب آور می باشد.

تفاوت نوع بیماری های کودکان و بزرگسالان

همانطور که گفتیم علل مختلفی باعث تفاوت در معاینه چشم کودکان و بزرگسالان می شود. یکی از این موارد تفاوت در بیماری های چشمی کودکان و بزرگسالان می باشد. همانطور که می دانید اندازه چشم ها در کودکان به نسبت اندازه صورتشان از بزرگسالان بزرگتر می باشد. همین موضوع باعث می شود، بیماری ها و اختلالاتی در کودکان تشخیص داده شود که در بزرگسالان اصلا به چشم نمی آیند، برای مثال عدم تقارن شکاف پلکی مشکلی است که در همه افراد چه کودک و چه بزرگسال ممکن است وجود داشته باشد، اما در کودکان بیشتر به چشم می آید. نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم در نوزادان بیشتر به چشم می خورد که در این سن طبیعی است. اما در بزرگسالان کمتر دیده می شود.

بیماری لوپوس یکی از بیماری های خود ایمنی بدن است که در بسیاری از افراد ایجاد می شود. یکی از بخش های اصلی بدن که درگیر این بیماری می شود، چشم ها هستند. شناخت این بیماری و درمان آن بسیار مهم است و اگر در زمان مناسبی تشخیص داده شود، از ابتلای فرد به دیگر بیماری ها جلوگیری خواهد شد.

بیماری لوپوس چیست؟

پیش از آن که بخواهیم درباره صدماتی که بیماری لوپوس به بدن وارد می سازد صحبت کنیم، بهتر است کمی با این بیماری آشنا شویم و شناخت حداقلی درباره آن داشته باشیم. بیماری لوپوس در واقع یک بیماری خود ایمنی است که در اثر مقابله سیستم ایمنی بدن با ویروس ها و باکتری ها نمود پیدا می کند و بر روی بخش های مختلف بدن از جمله پوست، چشم، سیستم عصبی، قلب و کلیه ها تاثیر می گذارد. در افرادی که به بیماری لوپوس دچار هستند، سیستم ایمنی در مواجهه با بیماری ها و ویروس ها رفتاری غیر طبیعی دارد و باعث می شود، بخش های سالم بدن درگیر شوند. تورم بدن مهمترین نشانه بروز این بیماری است. البته علائم دیگری نیز برای این بیماری وجود دارد که در بخش های بعدی به تفصیل درباره آنها صحبت می کنیم.

علائم بیماری لوپوس و اثرات بیماری

علائم مختلفی برای بیماری لوپوس وجود دارد. در این جا به چند مورد از متداول ترین و شایع ترین علائم بیماری لوپوس اشاره می کنیم.
خستگی مفرط، گیجی، سردرد، درد سینه در صورت تنفس عمیق، ریزش زیاد مو، تب، خارش پوست، تورم غدد، ورم در اطراف چشم یا دیگر نقاط بدن، زائده های پوستی، زخم دهان، تشنج، مشکلات روانی، تورم عروق خونی و رگ ها، کم خونی، کاهش گلبول های سفید، مشکلات قلبی، ترومبوسیتوپنی، حساسیت شدید به نور و مشکلات کلیوی از جمله متداول ترین علائم و اثرات بیماری لوپوس بر بدن می باشد که اغلب آنها در افراد بیمار دیده می شود.

بیماری های ناشی از لوپوس چشمی

یکی از اعضای بدن که بسیار تحت تاثیر بیماری لوپوس قرار می گیرد، چشمان شما هستند. لوپوس خود یک بیماری است و اگر به درستی شناسایی و درمان نشود، می تواند بر بخش های دیگر بدن از جمله چشمان ها اثر بگذارد  و باعث بیماری های دیگر مربوط به چشم شود. از جمله این بیماری های چشمی که در اثر ابتلا فرد به لوپوس ایجاد می شود، می توان به بیماری خشکی چشم، بیماری شبکیه چشم، بیماری صلبیه چشم یا اسکلرا، بیماری های عصبی چشمی و بیماری های پلکی اشاره کرد. سندروم چشم خشکی یا همان بیماری خشکی چشم یکی از اثراتی است که لوپوس بر روی چشم می گذارد. در این حالت میزان آب چشم کاهش پیدا می کند و بیمار با خشکی چشم غیر طبیعی مواجه می شود.

دیگر بیماری که باعث مشکلات چشمی می شود و از لوپوس نشات می گیرد، لوپوس اریتماتوی دیسکوئید می باشد. این بیماری شبیه به یک اگزمای ضخیم پوستی است که بر روی پوست پلک ظاهر می شود.  این بیماری باعث پوسته پوسته شدن پلک چشم می شود. برخی مسائل نیز می تواند این بیماری را تشدید کند. برای مثال قرار گرفتن در معرض آفتاب.
بیماری صلبیه چشم نیز دیگر بیماری خطرناک چشم است که در اثر ابتلا فرد به لوپوس ایجاد می شود. صلبیه در واقع همان بخش تخم مرغی و سفیدی چشم است. بیماری اسکلریت صلبیه باعث التهاب و تورم شدید در این بخش می شود که همراه با درد است. در نهایت باعث نازک شدن پوسته صلبیه می شود که بسیار خطرناک می باشد، با مراجعه سریع بهمتخصص چشم می توان از احتمالات بیشتر و بدتر بیماری ها جلوگیری نمود.

لوپوس به چه شکل هایی بر بدن شما تاثیر می گذارد؟

علاوه بر بیماری های چشمی، لوپوس بر نقاط دیگر بدن نیز تاثیر می گذارد. تورم کلیه ها که باعث عملکرد ناقص آن ها می شود، درد لایه های اطراف شش ها و قفسه سینه، کاهش تعداد گلبول های سفید و قرمز، کاهش تعداد پلاکت های خون، تورم در رگ ها و خطر ابتلا به عفونت قسمت های مختلف بدن همه و همه دیگر علائم و نشانه های لوپوس هستند که بر بدن تاثیر می گذارند. به طور کلی می توان گفت لوپوس بیماری است که خود باعث بروز بیماری های دیگر می شود و یا درصد ابتلا فرد به دیگر انواع بیماری ها را افزایش می دهد. 

با توجه به تفاوت ساختار ساختمان چشم در بزرگسالان و کودکان، به طور حتم چشم پزشکی کودکان با بزرگسالان تفاوت هایی دارد که در این مقاله ما می خواهیم به بررسی آینده چشم پزشکی در کودکان بپردازیم و اهمیت معاینات چشمی در کودکان را مورد بررسی قرار دهیم.

تفاوت چشم پزشکی کودکان و بزرگسالان

در کودکی، چشم ها از نظر ساختمان تکامل پیدا نکرده که این امر موجب تفاوت ساختمانی چشم کودک و بزرگسال می شود. به طوری که تکامل چشم نه تنها از نظر ساختمانی بلکه از نظر کارکرد نیز بین کودکان و بزرگسالان متفاوت می باشد. با این وجود به طور حتم انجام معاینات چشم پزشکی کودکان بسیار حائز اهمیت می باشد. در این بین توجه داشته باشید که اگر بیماری های چشم کودک بررسی نشود به طور قطع  تکامل اجزا بدن که مرتبط با چشم هستند صورت نمی گیرد که این امر می‌تواند مانع رشد مغز کودک شده و مشکلات زیادی از جمله تنبلی یک یا دو چشم را برای کودک شما به وجود آورد. با توجه به این موضوع می توان به آینده چشم پزشکی کودکان پی برد.

اهمیت چشم پزشکی کودکان

توجه داشته باشید که در معاینات چشم پزشکی موارد بسیار زیادی توسط دکتر متخصص مورد بررسی قرار می گیرد که نشان دهنده اهمیت این معاینات می باشد. با توجه به این موضوع اگر تمایل دارید که کودک شما سالم باشد به طور حتم می توانید با انجام معاینات چشم پزشکی این امر را میسر نمایید. در این معاینات، پزشک متخصص چشم ها را از نظر ابتلا به بیماری های شایع چشم و هماهنگی دو چشم بررسی می کند؛ همچنین توجه داشته باشید که بر اساس معاینه چشم بسیاری از بیماری ها از جمله تومورها، بیماری های مغزی و یا انواع دیگر بیماری ها که در دیگر جاهای بدن ممکن است رخ داده باشد، به طور کامل بررسی می شود. با توجه به این موارد حتماً شما هم به اهمیت معاینه چشم در کودکان پی بردید اما سوالی که ممکن است برای بسیاری از افراد پیش بیاید این است از چه سنی باید این معاینات آغاز شود و هر چند وقت یک بار تکرار شدن آن لازم است؟

اولین معاینه چشم در کودکان

امروزه افراد زیادی پس از ورود فرزندانشان به مدرسه و شروع کردن آن ها به درس خواندن اقدام به انجام معاینه چشم پزشکی کودکان می کنند‌. اما توجه داشته باشید که باور غلطی که در اینجا وجود دارد این است که پدر و مادرها فکر می کنند تا زمانی که فرزندشان به مدرسه نرود به معاینات چشمی نیاز ندارد در حالی که چنین باوری صحیح نیست؛ چرا که طبق آمار ۵ تا ۱۰ درصد کودکانی که در سنین قبل از دبستان هستند به نوعی با مشکلات چشمی مواجه بوده و از آن رنج می برند. توجه داشته باشید که اولین معاینه چشم در زمان تولد و هنگامی که نوزاد به دنیا می آید از سوی پزشک کودک یا پرستار آموزش دیده انجام می شود که این معاینه به طور کلی تنها برای تشخیص ترشحات چرکی چشم و تشخیص برخی از انواع آب مروارید های مادرزادی می باشد.

فواصل زمانی چشم پزشکی کودکان

بر اساس توصیه انجمن بینایی سنجش آمریکا، توصیه هایی که ذکر شده است نشان دهنده این است که پس از معاینه ی هنگام تولد، لازم است که اولین معاینه کامل چشم در ۶ ماهگی انجام شود و معاینه دوم نیز در سه سالگی و معاینه سوم قبل از ورود به مدرسه صورت پذیرد؛ زیرا با توجه به اهمیت چشم پزشکی در کودکان به طور حتم نیاز به  انجام تمامی این موارد می باشد. توجه داشته باشید زمانی که بچه ها به مدرسه می روند و مشغول تحصیل می شوند در صورتی که از عینک استفاده نمی کنند باید هر دو سال یکبار معاینه چشم آن ها تکرار شود و کودکانی که عینک می زنند حداقل سالی یک بار باید برای معاینات چشمی اقدام نمایند. البته روند معاینات چشمی با توجه به تشخیص متخصص چشم، ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد. 

بنابراین بهتر است جهت جلوگیری از بیماری های جدی اطفال و درمان تنبلی چشم، معاینات کودکی را جدی بگیریم و سریع تر اقدام کنیم.